Pytania i odpowiedzi

Kliknij tutaj jeżeli chcesz poznać naszą ofertę na zakup koncentratora tlenu.

Kliknij tutaj jeżeli chcesz poznać naszą ofertę na dzierżawę koncentratora tlenu.

Zawsze ustawiamy taki przepływ jaki zalecił lekarz prowadzący pacjenta. Dopóki nie dowiemy się jaki ten przepływ powinien być można ustawić aparat na 1,5 l/min.

Najlepiej jest zastosować tzw. wąsy tlenowe. Pacjent się do nich pomału przyzwyczaja i pobierając tlen jednocześnie może swobodnie rozmawiać, przyjmować posiłki i nie czuje się podczas tlenoterapii zanadto skrępowany.

Maskę tlenową stosujemy zasadniczo tylko wtedy kiedy nie jesteśmy pewni czy pacjent prawidłowo oddycha nosem, np. małe dzieci, osoby nieprzytomne lub w bardzo podeszłym wieku.

Jeżeli pacjent wymaga podania tlenu to lekarz prowadzący powinien określić jak długo w ciągu doby pacjent powinien korzystać z koncentratora tlenu. Np. dla osób chorych na POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc) ten czas najczęściej przekracza 12 godz. na dobę.

Tlen poprzez koncentrator jest podawany pacjentowi jako wsparcie jego naturalnego oddechu. Żeby poprawić zawartość tlenu we krwi trzeba przynajmniej przez 2 godziny pobierać tlen z koncentratora.

Zdecydowanie tak. Pacjent, któremu zalecono korzystane z koncentratora tlenu korzysta z niego najczęściej po kilka lub nawet kilkanaście godzin dziennie. W związku z tym, aby uniknąć nadmiernego wysuszania śluzówek podczas tlenoterapii – stosujemy nawilżacz.

Koncentrator tlenu ?produkując? tlen lekko go nagrzewa. Następnie podgrzany tlen nawilża się od wody w nawilżaczu i płynie dalej do wąsów tlenowych. Jeżeli po drodze, szczególnie jeżeli jest zastosowany dodatkowo dłuższy wąż tlenowy, dojdzie do kontaktu z zimną powierzchnią, np. podłoga lub ściana, może nastąpić kondensacja wody przy zimnych powierzchniach. Należy wówczas inaczej ułożyć wąż, aby wyeliminować zimne przestrzenie, np. podłożyć ręcznik pod wąż lub inaczej go ułożyć. Jeżeli to nie pomaga można zastosować zbiornik na wodę skondensowaną, który montuje się między wężem tlenowym a wąsami tlenowymi.

Jednym ze sposobów zmniejszenia głośności jest maksymalne, możliwe oddalenia aparatu od pacjenta. Hałas może być szczególnie dokuczliwy w nocy. Można np. dokupić dłuższy wężyk (dostępne są 7,5 m, 10 m i 15 m) i na noc odstawić aparat do innego pomieszczenia, np. do kuchni czy innego pokoju.

UWAGA! Nie wolno przetrzymywać aparatu w łazience lub na balkonie. Nie wolno zamykać aparatu w szafce. Aby aparat prawidłowo pracował z tyłu aparatu musi być odpowiednia przestrzeń, co najmniej 20 cm aby utrzymać prawidłową cyrkulację powietrza.

Najlepsza jest woda destylowana, np. ta która jest sprzedawana na stacjach benzynowych do akumulatorów. Jeżeli zastosujemy zwykłą wodę to znajdujące się w niej minerały będą osadzać się w końcówce nawilżacza, z której wypływają bąbelki tlenu i blokować prawidłowy przepływ tlenu.

Należy wymieniać wodę raz w tygodniu, a w upalne, dni codziennie, aby w nawilżaczu nie pojawiły grzyby czy bakterie.

Należy podnieść przepływ tlenu maksymalnie do 4 l/min. Przy większych przepływach gwałtownie spada koncentracja tlenu i zamiast pomóc to tylko zaszkodzimy pacjentowi.

W razie wątpliwości o skuteczności tlenoterapii lub jeżeli w ciągu 24 godzin stan pacjenta się nie poprawi należy skontaktować się z lekarzem lub pogotowiem.

Koncentrator stacjonarny jest zasilany tylko prądem sieciowym. Brak prądu oznacza brak tlenu dla pacjenta, ponieważ nie są one wyposażone w akumulatory lub zbiorniki tlenu. Jeżeli pacjent wymaga stałego podłączenia do tlenu należy zadzwonić na pogotowie.

Nie. Koncentrator jest urządzeniem elektrycznym, które pobiera tlen bezpośrednio z powietrza atmosferycznego. Jest przeznaczone do pracy ciągłej i dopóki mamy prąd to mamy nieograniczony dostęp do tlenu.

Jeżeli koncentracja tlenu spadłaby poniżej dopuszczalnego poziomu stężenia (ok. 85%) wówczas zapala się lampka kontrolna na panelu koncentratora informująca, że aparat nie spełnia już swojej funkcji.

Ze względu na pobór prądu włączamy aparat tylko wtedy kiedy korzysta z niego pacjent.

Przede wszystkim na bieżąco należy dbać o filtr zewnętrzny przeciw-kurzowy. Należy raz w tygodniu wyjąć go z aparatu i wytrzepać z kurzu. Raz na 4 miesiące można go też wymyć w ciepłej wodzie z dodatkiem Ludwika lub innego detergentu.
Pierwszy raz po półtora roku pracy urządzenia i potem raz na rok powinien zostać wykonany przegląd koncentratora gdzie wówczas należy wymienić filtr wstępny powietrza pod klapką serwisową i filtr antybakteryjny.

Do koncentratora można dokupić nawilżacz, wąsy tlenowe 2,1 m, węże tlenowe 7,5 m, 10 m i 15 m, łącznik do połączenia węża tlenowego z wąsami, maskę tlenową, pulsoksymetr.

Do codziennego monitorowania zawartości tlenu we krwi służy pulsoksymetr. Jest to urządzenie, które w sposób nieinwazyjny pozwala w ciągu paru sekund sprawdzić czy poziom tlenu we krwi pacjenta jest prawidłowy.

Prawidłowa zawartość tlenu we krwi wynosi 95% i więcej.

Trzeba sprawdzić:

• czy szczeliny tlenowe w końcówce rurki znajdującej się w nawilżaczu nie zostały zatkane. Jeżeli tak to należy je udrożnić, np. szczoteczką do zębów,
• czy przepływ tlenu nie został przypadkowo skręcony poniżej 0,5 l/min. Jeżeli tak, to trzeba podnieść go powyżej 0,5 l/min/

Należy upewnić się, że rzeczywiście tlen nie płynie do wąsów tlenowych. Najlepiej wlać do szklanki trochę wody i włożyć do niej końcówkę wąsów tlenowych. W szklance powinniśmy zaobserwować taką samą ilość ?bąbelków? co w nawilżaczu. Jeżeli nie ma ich wcale albo jest ich mniej to znaczy, że nawilżacz jest nieprawidłowo skręcony lub gdzieś po drodze zagiął się wąż tlenowy lub wąsy.

Należy upewnić się, że wężyki są drożne. Odkręcić nawilżacz od koncentratora i ponownie go prawidłowo skręcić.